Tytuł oryginalny: かなしみのなみにおぼれる
Tytuł romaji: Kanashimi no Nami ni Oboreru
Tytuł angielski: Drowning in a Wave of Sadness, Drowning in a Wave of Grief
Tytuł polski: Tonę w falach smutku
Muzyka/Słowa: Neru
Video: ryuusee
Tuning: Tomodachi-Boshuu-P
Piano: Daikyoukin
Oficjalny upload: [NND]
# Jestem zabijany przez pustą miłość.
Z szybkością, jaką me kończyny rosną, obie na raz,
to, co mogę kochać również rosną dwa, trzy na raz,
# "Proszę, bądź mądrym dzieckiem."
Rosną one w głupim tempie,
więc powinienem je odrzucić, nie?
Właśnie dlatego, by być w stanie kochać wiele,
chciwy ja pewnego dnia
postanowiłem zaprzestać kochać
niezdarnego mnie
Ja...
# czy te łzy są z żądzy?
Ja...
# Czy po prostu się biorą z poczucia niższości?
To życie, którym Bóg mnie obdarzył,
to życie, które otrzymałem od matki,
Nie korzystam z niego tak jak inni,
więc wyrzuciłem je rano razem ze śmieciami
# Się zastanawiam, czy to piosenka miłosna?
Nikt nie ma wobec mnie żadnych oczekiwań,
kurtyna zaczyna wznosić się
A podniosła się ona w przedstawieniu życia,
bez żadnego widza na widowni
Tonę w falach smutku
Tonę w falach smutku
# Miłość jest oczywiście konieczna, ale...
# w nieistniejącym sercu gdzie się ona znajduje?
Zdaje się, że me serce cierpi na poważną przypadłość,
lecz niezliczone leki na nią nie działały,
# Dobra robota!
Co więcej, głupio się przyznać, lecz przez mój styl życia
nie mam pieniędzy na wizytę u lekarza
Właśnie dlatego me otwarte rany
jątrzyły się w odległej przeszłości
Pewnego dnia, pustka kapiąca z tej rany
wylała się jakbym wymiotował
Ta poważna dziewczyna z długimi włosami,
co zawsze czytała w rogu klasy
Gnębili mnie za to że ją lubiłem,
i prześladowali mnie
Tonę w falach smutku
Tonę w falach smutku
# I ostatecznie, czym ja chcę zostać?
Jęk w pierwszym wydziale każdego ranka
w Odakyuu
Zabija mój dzień, gdy ląduję znów
na swych stopach
Abym mógł żyć, abym mógł jeść,
sprzedałem tyle cennych dla mnie rzeczy
Nieważne ile czasu minie,
Wielkiej dziury nic nie wypełni
Tonę w falach smutku
Tonę w falach smutku
Tonę w falach smutku
Tonę w falach smutku
# Nawet jeśli ludzie wymyślą wehikuł czasu,
# Albo nauczą się przedłużać swe życie o setki lat,
# to właściwie nic nie będzie łatwiejsze, nie?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Komentarz wyraża więcej niż 1000 wyświetleń - napisz coś!