kemu - IA - Six Trillion Years and Overnight Story

Oryginalny tytuł: 六兆年と一夜物語
Tytuł romaji: Roku Chounen to Ichiya Monogatari
Angielski tytuł: A Tale of Six Trillion Years and a Night, Six Trillion Years and Overnight Story

Seria: PANDORA VOXX, KEMU VOXX

Słowa, muzyka: kemu
Ilustracje: hatsuko
Video: ke-sanβ
Oficjalny upload: NND, YT

Angielskie tłumaczenie (+romaji +kanji): vghime
nieco wzięte od tłumaczenia Jubyphonic oraz tłumaczenia z NND

Jedna z moich pierwszych vocaloidowych piosenek.
Co do tytułu: Trillion to z amerykańskiego milion milionów, czyli bilion. A tytułu nie bardzo umiem przetłumaczyć, albo "Sześć bilionów lat i nocna opowieść" albo "Opowieść sześciu bilionów lat i jednej nocy". Sama nie wiem, zależy, jak się weźmie.

---

W wiosce w pewnej erze
Mieszkał pewien chłopiec;
Oto jest nikomu nieznana baśń.

Od czasów, gdy przyszedł na świat,
Traktowali go jak dziecię demona;
Ciało jego odniosło wiele ran

Choć nie miał czym się smucić,
To ku zachodzącemu słońcu
Wyprowadzono mnie...

Nie wiem, nie wiem, nie wiem nic
Nawet o współczuciu po zbesztaniu,
Ani uczucia ciepła nastającego po deszczu,
Lecz naprawdę, prawdziwie, szczerze, jestem chłodny

Nie umrę, nie umrę, dlaczego nie umrę?
Nie mogę nawet poznać ani jednego snu.
A ta baśń, której nikt nie zna,
Pochłonięta w zachodzącym słońcu, zniknęła na wietrze.


W życiu pełnym chorej przemocy
Jak i niekończącej się pogardy,
Niezauważona przeze mnie, stałaś tam...

Zakazana była rozmowa ze mną, lecz
"Chcę poznać twe imię..."
Przepraszam, lecz nie mam imienia ani języka...

Choć nie było miejsca na świecie, do którego bym należał, lecz...
"Pójdźmy stąd razem..."
Wyprowadziłaś mnie...

Nie wiem, nie wiem, nie wiem nic,
Nawet tego, że nie jesteś już dzieckiem,
Bądź ciepła dłoni innego...
Lecz naprawdę, prawdziwie, szczerze, tylko to liczy się

Wciąż biegniesz,wciąż biegniesz, dlaczego nie zatrzymasz się?
Wiesz, że ciebie zabiją, gdy już cię znajdą.
Po deszczu, dwoje opuszczonych dzieci
Pochłonięte w zachodzącym słońcu, zniknęły na wietrze.

Słońce zachodzi, zmierzch nadchodzi,
Zmęczeni zabawą, chwytamy się razem,
Gdyby na świecie zostali tylko ty i ja...
Gdyby wszyscy inni by zniknęli...
Gdyby wszyscy inni by zniknęli...

Nie wiem, nie wiem, lecz słyszę głos,
Ani mój, ani twój, lecz całej ludzkości
Nie mogąc się opierać, wyprowadzono mnie,
Pochłonięty w zachodzącym słońcu, zniknąłem na wietrze...

Nie wiem, nie wiem, nie wiem nic,
Ani co stanie się później, ani twego imienia,
Lecz teraz, w tej chwili, myślę, że tak stanie się;
Oto co naprawdę, prawdziwie, szczerze, myślę...

Nie wiem, nie wiem, lecz szum w mych uszach...
Został pochłonięty w zachodzącym słońcu i zniknął na wietrze...